Slapeloosheid is een belangrijk gezondheidsprobleem met een sterke negatieve invloed op de levenskwaliteit van mensen. Onderzoek schat dat ongeveer 30% van de volwassenen kampt met slapeloosheid. In België leidt dit tot een hoge consumptie van slaapmedicatie: 13% van de volwassenen gebruikte slaapmiddelen in 2018. Tijdens de coronacrisis liep dit cijfer op tot 21%. Nochtans geeft de behandelrichtlijn voor insomnie de voorkeur aan een niet-medicamenteuze aanpak, i.c. cognitieve gedragstherapie voor insomnie (CGT-i).